Dit verhaal is fictie maar tegelijkertijd worden er enkele gedachten en gebruiken verweven van een indianenvolk dat in het hooggebergte van Noord-Colombia leeft. Het hoofdpersonage Aluna is een zestienjarig meisje. Haar mama is Spaans en haar papa is een Zintu-indiaan. Aluna is tussen de indianen geboren. Haar geboorte zorgt voor onenigheid binnen de indianengroep en als Aluna zes jaar is, verlaat haar mama de indianenstam. Samen met haar pleegvader wonen ze vanaf dan in Bogota. Haar moeder doet nog steeds aan liefdadigheid voor de stam. Ze werkt voor de Zintu Hermitage Trust die opkomt voor de rechten van de indianen die er nog steeds wonen. De indianen zijn opgesplitst in twee stammen. De ene stam sluit zich volledig af van de buitenwereld, de andere stam stelt zich open voor contact. Monica, de mama van Aluna, heeft een amulet in haar bezit die al dertig jaar spoorloos is. Zelf kan ze onmogelijk terugkeren en daarom stuurt ze haar dochter op pad om de amulet terug te bezorgen en zo de vrede tussen de twee groepen te herstellen. Maar dit is geen gemakkelijke opdracht voor een zestienjarig meisje. Gelukkig begrijpt ze de taal van de indianen, maar uit bescherming voor zichzelf laat ze dit niet merken.

Je komt als lezer heel veel te weten over de gewoonten bij de Indianen. Je wordt als lezer overrompeld met informatie. De situaties zijn niet altijd geloofwaardig. Stuurt een moeder haar zestienjarige dochter wel alleen naar Noord-Colombia? De schrijfster heeft veel opzoekwerk gedaan waardoor je als lezer veel details over het leven van de indianen te weten komt. Daardoor verliest het verhaal zelf aan waarde. De spanning rond de opdracht van Aluna raakt op de achtergrond. Eens ze in Colombia is, komt ze in aanraking met de problematiek van het kappen van tropisch hout. Aluna komt ook langs een uitgemoord houthakkersdorp waar alleen een kind overleefde. Zware thema’s die niet echt tot uiting komen.

Toch wordt aandacht geschonken aan de persoon Aluna. Verliefdheid krijgt een plaatsje in het verhaal. Aluna maakt kennis met haar opa en haar halfbroer. Hierdoor voelt Aluna zich meer indiaan dan haar moeder ooit vermoedde. Het feit dat haar moeder nooit over een halfbroer heeft gesproken, wakkert de nieuwsgierigheid alleen maar aan bij Aluna. Dit brengt heel wat emoties los bij het meisje. Het verhaal begint spannend en leest vlot, maar daarna duurt het enorm lang voor het tot een ontknoping komt. Je wordt als lezer overspoeld en je blijft tegelijkertijd een beetje op je honger zitten.