Amira
Het boek begint vrij moeilijk omdat er drie verhalen door elkaar lopen. Ze gaan allemaal over eenzelfde persoon, namelijk Johannes of Wanne. Je komt te weten wie Johannes nu is, wie hij als kleine jongen was en je stapt in het verhaal dat hij als kind schreef. Dankzij het verschillende lettertype weet je wanneer je in een ander verhaal duikt. Johannes is nu een opa die uitgenodigd wordt om een villa die te koop staat te komen bekijken. Het is echter niet zomaar een villa. Toen Johannes een schooljongen was, logeerde hij tijdens de vakantie bij zijn oom en tante. Samen met zijn vrienden kroop hij over de muur van de mysterieuze villa om aardbeien te stelen. Op de vlucht voor de tuinman verliest hij zijn pet. Wanneer hij die wil komen zoeken ontmoet hij Amira, het meisje dat in de villa woont. Ze spreken stiekem af in de tuin of in de kamer van Amira. Amira lijkt al heel volwassen en stimuleert Johannes om zijn verhaal verder te schrijven en het haar voor te lezen. Johannes schrijft krampachtig verder aan zijn verhaal. Voor hem een kans om bij Amira te zijn en voor Amira een manier om te ontsnappen aan de harde realiteit. Een knap verhaal, in het begin wat moeilijk om te volgen omdat je niet weet over wie het nu gaat gaan en waarom die kleine verhaalfragmenten tussendoor verschijnen. Geleidelijk aan begrijp je de opbouw van het boek, weet je wanneer wat gebeurd is en is alles veel vlotter te volgen. Mooi boek, of moet ik zeggen mooie boeken, want je leest een verhaal binnen een verhaal. Wat voor mij niet zo hoefde, zijn de muziekteksten die geregeld het verhaal onderbreken. Zij vormen geen meerwaarde voor het boek.