Kleine spin Anansi is erg teleurgesteld wanneer blijkt dat zijn goedgevulde koelkast helemaal leeg is, op een rottend ei na. Hij moet de dader vinden. Zijn vrienden hebben ook niets meer te eten en allen komen ze bij dezelfde dader uit, namelijk de tijger. Iedereen wil hem een lesje leren, maar niemand is dapper genoeg. Of toch? Al snel is iedereen op de hoogte van wat Anansi wil doen, ook de koning. De koning roept hem bij zich en belooft hem en zijn vrienden een koninklijk maal wanneer hij erin slaagt om de tijger te berijden als een ezel. De spin is slim en weet dat Tijger de grootste en de sterkste wil zijn. Het is juist deze eigenschap die Anansi gebruikt om de tijger klein te krijgen. Een duidelijk verhaal over 'wie niet groot is moet slim zijn'.  

Dit boek moet het vooral hebben van de sfeer die gecreëerd wordt door gebruik te maken van warme, zachte tinten. Geen harde kleuren, maar een blauw dat je niet vaak in kinderboeken tegenkomt of een paars dat zo opvalt dat je niet anders kunt dan je aandacht ernaar richten en van daaruit de rest van de tekening ontdekken. Zo ook is Anansi de spin geweldig mooi getekend, helemaal niet eng, maar wel met een mooi patroon en de kleuren op een juiste manier gebruikt.  Haar acht poten gaan alle richtingen op om te overtuigen en haar ogen (ze heeft er vier) spreken boekdelen. Dit boek heeft geen tekst nodig: je ziet gewoon heel het woud bewegen wanneer de tijger boos is, je voelt de hete adem van de tijger wanneer hij dicht bij de spin is om wraak te nemen, maar evengoed ervaar je de gezellige warmte in het huis van de koning tijdens het feestmaal. Dit wordt niet enkel bepaald door de kleuren, maar ook het juiste gebruik van vlakken en patronen, van dikke, grote strepen en golvende lijnen. Heb je aan de illustraties niet genoeg, dan kun je de tekst beginnen lezen. Deze zal je niet teleurstellen, maar blijft ondergeschikt aan de alleszeggende tekeningen.