Dit is het eerste kinderboek van Dams. Een beginnende auteur, en dat merk je soms aan de taal, maar … ik heb dit boekje zeker graag gelezen.

Qua herkenbaarheid kan het absoluut tellen. Hoe vaak kom je als volwassene op plaatsen waar je fantastische jeugdherinneringen aan overgehouden hebt en waarvan je nu denkt: “Wat heb ik hier ooit leuk aan gevonden?”. De avonturen die je als kind meemaakte, krijgen een heel ander perspectief door de “saaie” ogen van een volwassene. Dat is eigenlijk helemaal waar het om draait in dit boek. Net als de kinderen in het verhaal zijn mijn zus en ik ook ooit even vermist geweest zonder dat we het zelf beseften. We maakten het niet zo bont als Kato, Renke en Tuur, maar het verhaal wordt na 40 jaar nog geregeld opgevist.

Kato, Renke en Tuur merken dat hun ouders verdwenen zijn. Zelf beseffen ze niet dat ze eigenlijk in de verkeerde tent stonden na een bezoekje aan de speeltuin. Samen beslissen ze om hun ouders te gaan redden, want ongetwijfeld zitten ze opgesloten in het spookkasteel in de buurt. Ondanks de goede bedoelingen maken de kinderen er wel een zooitje van.

Dams gebruikt eenvoudige en toegankelijke taal, gezien door de ogen van de kinderen. De verhaallijn is gedetailleerd uitgewerkt. De spanningsbogen volgen elkaar goed op. Je volgt de belevenissen van het trio alsof je er zelf bij zou zijn en zelfs al volwassene kan je je prima inleven in hun gedachtegang.

De zoektocht in het kasteel had voor mij wat korter gemogen. Het slot had dan weer wat beter uitgewerkt mogen zijn. Het werkwoordfoutje op blz. 48 en enkele "schoonheidsschrijffoutjes" zijn jammer, maar doen geen afbreuk aan het verhaal.

Dit boek is leuk om voor te lezen. Het bestaat uit korte hoofdstukken. Zelf lezen vanaf een jaar of 8 kan natuurlijk ook.

Van de lay-out ben ik niet gek: daar mis ik luchtigheid. Goedkoop is dit boek niet omdat het in eigen beheer werd uitgegeven, maar de auteur geeft op zijn site de tip om via hem te bestellen. Dat is mooi meegenomen.

Een tof debuut!