Het stormt buiten en Fred is bang om te gaan slapen, maar dan heeft hij een fantastisch idee. Of hoe bedtijd soms toch leuk kan zijn ... Dat staat op de kaft. De uitgever stelt: "Herkenbaar onderwerp voor kinderen op een originele manier aangepakt. Grappig prentenboek van Steve Michiels met een verrassende ontknoping." Alleen, ik kan er mij absoluut niet in vinden: ik vind de tekst vervelend, het verhaal te onmogelijk om ook maar een ietsiepietsie geloofwaardig of grappig te zijn (zelfs als je het ziet als een droom), en de tekeningen oubollig en lelijk. Eerst dacht ik dat het wel aan mij zou liggen, maar ook mijn gezinsgenoten zien de humor er niet van in. Ik bespaar u hun commentaren. Goede prentenboeken maken is toch nog iets anders dan cartoons tekenen. Of zou het dan toch aan mij/ons liggen ?