Bennie de baksteen
Bennie de baksteen droomt ervan om deel te mogen uitmaken van een wolkenkrabber. Bovenaan een grote toren lijkt het voor Bennie een zaligheid om als baksteen te mogen leven. Geduldig wacht hij samen met de andere bakstenen op zijn beurt om naar boven te mogen klimmen. Wanneer hij door cement op zijn plaats in de woontoren wordt gezet, is de teleurstelling groot. Bennie krijgt geen plaatsje hoog in de woontoren, maar helemaal beneden. De teleurstelling verdwijnt snel wanneer hij beseft dat hij het hele gebouw draagt en hij een prachtig uitzicht heeft over de mensen in de straat.
Dit verrassende verhaal laat kinderen kennis maken met twee gevoelens, namelijk teleurstelling en verwondering. De gezichtsuitdrukkingen van Bennie tonen aan dat hij zeer teleurgesteld is, wanneer hij zijn dromen in duigen ziet vallen. Enkele bladzijden later lezen we hoe hij vol verwondering de mensen in de straat bekijkt en hoe zijn teleurstelling verdwijnt. Het is een mooi voorbeeld van iets wat op het eerste gezicht nadelig lijkt, toch ook zijn schoonheid kan hebben.
De bladzijden zijn sober opgebouwd. Vaak zien we Bennie alleen of met enkele andere bakstenen afgebeeld tegenover een witte achtergrond. Hoewel Bennie een baksteen is, slaagt de illustrator erin om visueel zijn emoties te tonen. De sobere pagina’s worden afgewisseld met kleurige pagina’s waarbij veel gebouwen, kranen, bakstenen en werkmannen worden samengebracht.
De harmonie van soberheid en drukte in de illustraties, samen met de goede opbouw en verrassende plotwending van het verhaal, maken van Bennie de baksteen een voltreffer.