Benno speelt nooit met de meisjes, daar is hij veel te stoer voor. Hij hoort bij de jongens, meisjes zijn flauw. Dan komt er een nieuw meisje in de klas en Els gaat zelfs met Benno mee naar huis. Ze is het dochtertje van vrienden en komt een paar dagjes logeren. Benno vindt het niet zo prettig dat hij nu zijn kamer en zijn speelgoed moet delen. Wanneer hij Els ’s nachts hoort huilen, gaat hij haar toch maar troosten. Huilend vertelt ze hem dat haar ouders misschien niet willen samenblijven. Eigenlijk vindt Bennie Els toch een beetje leuk en op de speelplaats speelt hij mee met de meisjes. Als Els er niet meer is, mist hij haar een beetje. Gelukkig belt ze hem en kunnen ze nog een keertje afspreken. Is Benno misschien een beetje verliefd? Een kleurrijk prentenboek over het verschil tussen jongens en meisjes, uitgelachen worden, stoer doen en gevoelig zijn, territorium afbakenen, echtscheiding, samen spelen en verliefd zijn. Een hele boterham voor één enkel prentenboekje, waardoor de thema’s onvoldoende uitgediept worden en problemen slechts oppervlakkig aangeraakt. De tekst is nogal zwaarwichtig, wat versterkt wordt doordat bepaalde woorden typografisch benadrukt worden. De tekst staan in een groot, beetje springerig lettertype gedrukt tegen een steeds van kleur wisselende achtergrond. De prenten zijn nogal statisch, maar duidelijk en goed herkenbaar. Het kleurenpalet is eerder donker, doordat Benno zelf een zwarte hond is.