Eerst is Benno heel erg blij met zijn broertje, maar als dan blijkt dat papa en mama veel minder tijd voor hem hebben omdat ze zoveel met de baby bezig zijn, wordt Benno jaloers. Hij ziet het niet meer zitten. Oma probeert hem gerust te stellen, en na een tijdje, als Benjamin wat groter wordt, leert hij dat een klein broertje hebben ook leuke kanten heeft. Als mama aankondigt dat ze een zusje krijgen, neemt Benno zich voor aan Benjamin uit te leggen dat hij niet jaloers hoeft te zijn ... Een erg herkenbaar verhaal over het krijgen van een broertje of een zusje, in de ik-vorm, en dus vanuit het perspectief van een kind. Maar ook in dit Benno-boek vind ik de tekst nogal zwaar op de hand. Het taalgebruik past gewoon niet bij een kleuter: "Op een dag flap ik eruit dat ik jaloers ben op mijn broertje. Ik heb nergens meer zin in: ..." of "Ik was zo verrast dat ik er kippenvel van kreeg". De tekst – vier tot negen regels lang – staat groot gedrukt op de linkerpagina, rechts vind je steeds een paginagrote, veelal statische illustratie. Het geheel kon mij maar matig boeien.