Bettie & Harrie in 13 ongelukjes
(die niemand zag aankomen)
Bettie en Harrie zijn grote zus en kleine broer. Harrie kijkt enorm op naar zijn grote zus. Ze weet heel erg veel en heeft geweldige ideeën. Met open mond hoort hij toe en voert Bettie's plannetjes uit zonder vragen te stellen. Dat Bettie steeds de baas speelt lijkt hem niet te storen. Vaak eindigt Harrie als slachtoffer: hij bijt het puntje van zijn tong eraf, hij breekt zijn pink, valt van de trap ... De kinderen wonen niet toevallig in 'Bengelbrugge'. De naam van hun gemeente geeft al iets weg over de aard van hun avonturen.
De humor die gebruikt wordt is helemaal op het niveau van het doelpubliek. Pipi, kaka en blote billen komen regelmatig voorbij. Maar ook ik betrapte mezelf regelmatig op een glimlach. De fantasie van broer en zus is ongeremd. De uitvoering van hun plannen soms ontroerend kinderlijk. Als ze bv. niet kunnen wachten op de sneeuw, proberen ze zelf het klimaat te veranderen. Ze plukken de blaadjes alvast van de bomen en strooien de tuin vol met de inhoud van de diepvriezer. In een ander verhaaltje verzinnen ze zelf nieuwe woorden voor alledaagse dingen of ze spelen hun eigen versie van 'de stervende zwaan'. De avonturen zijn vaak nét iets te gevaarlijk om veilig te zijn. De 'die niemand zag aankomen' is dan ook een dikke knipoog naar de lezer. Misschien maar goed dat Harry er nooit ongeschonden uitkomt ... de ideetjes zijn soms wel erg verleidelijk.
De dertien verhaaltjes worden telkens aangekondigd door een titel bv. 'Bettie en Harrie steken over aan de strokki' en een korte beschrijving die al iets prijsgeeft van de verwondingen die Harrie in dit avontuur zal oplopen bv. 'of hoe Harrie op een dag het puntje van zijn tong kwijtraakte en droomde dat er vrede kwam op de hele wereld'. Bij elk verhaaltje een paginagrote illustratie door Sabien Clement ('Boom-Boom', 'Uilskuiken en Takkeling'). Deze zijn een potsierlijke afbeelding van de feiten en passen heerlijk bij de tekst van Anna Vercammen. De kleine schetsen tussendoor geven het geheel wat luchtigheid. Leuk detail zijn de verschillende pleisters die bij het overzicht vooraan gebruikt worden.
De grote afwezigen in dit boek zijn de volwassenen. Geen ouders die een oogje in het zeil houden en ingrijpen als de plannetjes uit de hand dreigt te lopen. Misschien maar goed ook.