Het jongetje dat het verhaal vertelt, behoort tot een roversfamilie. Wanneer de kinderen 's avonds op pad gaan is dat niet om te gaan stelen maar zijn ze op weg van de ene ouder naar de andere. Wanneer ze bij papa aankomen worden ze uitgebreid geknuffeld, want papa en mama leven gescheiden. Het co-ouderschap maakt hen nog redelijk gelukkig. Ze voelen zich goed bij papa en ook bij mama. Alles verandert wanneer papa verliefd wordt op een prinses met een heleboel kinderen. De roverskinderen willen hun papa niet delen met de prinsessenkinderen en werken de prinsessenkinderen zo veel mogelijk op de zenuwen, met als doel ze buiten te werken. Wanneer hen dat lukt merken ze dat hun leven wel heel saai geworden is. Maar ook hun papa is er verdrietig om en ze voelen zich toch wel schuldig. Om het goed te maken halen ze de prinses met haar kinderen terug. Ondertussen heeft hun mama ook een nieuwe vriend, nl. een draak met drakenkinderen. Nu wordt het pas echt hilarisch!!!!!
Prentenboek in een cartoonachtige illustratiestijl waarin het ernstige thema echtscheiding en co-ouderschap op een fantasievolle manier benaderd wordt. Het grappige primeert op het droevige. Verdriet, angst en woede worden overdreven zodat het weer grappig wordt. Ook de begrippen normaal en abnormaal worden op speelse wijze op hun kop gezet. De kinderen in het boek hebben ook macht over hun ouders terwijl het er in de realiteit anders aan toe gaat. Op de laatste pagina's klinkt het zo: "Op een bepaald moment waren we het beu om met onze koffertjes heen en weer te reizen. Daarom bouwden we onze nieuwe huizen vlak bij elkaar. En af en toe gaven we een groot feest, waarop zelfs de volwassenen uitgenodigd waren." En dan zie je op de prent de vier ouders vredevol op een picknickkleedje zitten terwijl hun resp. kroost de boel op stelten stelt. Van wensvervullend gesproken!