Dit boek kwam iets te laat binnen om er nog op tijd een verslag over te schrijven.  Ik wilde het eerst doorschuiven naar volgend jaar, maar als grote Sinterklaasfan kon ik uiteindelijk niet zo lang wachten. En eigenlijk … dit is een boek dat gerust buiten de Sinterklaasperiode gelezen kan worden. Geen stereotiepe Sintverhalen, en ook de illustraties tonen geen typische Sint.

In vijf verhalen van elk een twintigtal bladzijden leren we de kindervriend op een hele andere manier kennen. 

In verhaal 1 is Sinterklaas onvindbaar. Er wordt gevreesd dat hij zijn job beu is en dat hij een opvolger zoekt. Tijdens het schaatsen maakt hij zijn hoofd leeg en wordt er beslist dat hij niet met de boot op pakjestocht zal gaan, maar met een motor met zijspan. In verhaal 2 is Sint z'n baard beu en knipt er een groot stuk af. Hij wordt ook verliefd op de papa van Titus. In verhaal 3 wordt er een oplossing gezocht voor het brengen van pakjes bij kinderen die in twee huizen wonen omdat hun ouders gescheiden zijn. In verhaal 4 komt de lezer te weten dat de Sint een enorme schoenenverzameling heeft die hij nog uitbreidt met een handtassencollectie. Het vijfde verhaal vond ik wat minder op de Sint zelf gericht. Na een mislukte poging om kuikens uit te broeden worden er gekocht in een kuikenkwekerij. In de tuin ontdekt Sinterklaas ook nog kleine konijntjes.

De vijf verhalen zijn ideaal om voor te lezen. Ze zijn elk opgebouwd uit enkele hoofdstukken zodat je als voorlezer het verhaal kan opsplitsen over een paar voorleesmomenten. Een verhaal in één keer lezen zou wat te lang duren. 

Umans schrijft gedetailleerd zodat je je het verhaal goed kan voorstellen. Ik zag ze als een filmpje in mijn hoofd afspelen. De illustraties zijn aangenaam om naar te kijken en passen prima bij de tekst. Aguilar debuteert in de kinderboekenwereld en het resultaat kan zeker tellen. De tekeningen maken het geheel wat luchtiger. Het is een goede afwisseling van kleinere en grotere tekeningen. Sommige beslaan een volledige of zelfs een dubbele bladzijde.

Geen discussies over zwarte en/of roetpieten, geen discussies over tradities die al dan niet in ere gehouden moeten worden. Wel werd er ruimte gemaakt voor meerstemmigheid en nodigen de verhalen uit tot napraten, al is dat zeker geen must.

Een fijn en origineel Sintboek met een gezonde dosis humor en enkele fijne onderliggende boodschappen zonder ook maar een seconde te belerend te zijn.  Een aanrader!