Constant Anton Nieuwenhuys (1920-2005) was lid van de kunstbeweging CoBrA (Copenhagen, Brussel, Amsterdam) die zich na de Tweede Wereldoorlog tegen het academisme en de schilderkunst keerde. Hierin werd volgens hen teveel nadruk gelegd op het intellectuele en de beeldende esthetische wetten. Ze lieten zich in hun werk inspireren door de speelsheid en spontaniteit van kinderen. Maar Constant ging nog verder. In de sfeer van optimisme die in deze naoorlogse periode heerste, ontwierp hij de stad Babylon waarin de mens vrij zou zijn om te spelen. Robots en machines zouden al het werk overnemen.

Het levensverhaal van Constant Nieuwenhuys wordt op eenvoudige manier verteld doorheen het boek. Constant wordt afgebeeld als een vrolijke kunstenaar, een muzikant-schilder die van het leven wil genieten, plezier wil maken! Zijn kleurrijke persoonlijkheid steekt duidelijk af tussen al het grijs van de mensen rondom hem. Die denken alleen maar aan werken en hebben geen tijd om zijn kinderlijk mooie kunstwerken te bekijken of zijn gitaarmuziek te beluisteren. Om hem te helpen bedenkt hij een speeltuin, vol klimrekken en klautertoestellen. Zo kan iedereen plezier maken. Maar niemand weet nog hoe dat gaat, spelen. De gewone mensen moeten werken en de kinderen moeten naar school. Op reis leert hij nieuwe vrienden kennen. Mensen zonder eigen huis. Mensen die de hele dag lachen en zingen van zonsopgang tot zonsondergang. Constant besluit dat het zo voor iedereen zou moeten zijn en ontwerpt een nieuwe stad. Een stad waarin de mensen niet meer hoeven te werken. Een stad vol avontuur!

Het illustrator-schrijver duo Martijn van der Linden en Marana Rinck verdiepte zich in Constants leven en visie. Ze kregen steeds meer ontzag voor zijn ideeën en zagen dat zijn levensdroom eigenlijk die van henzelf mooi weerspiegelde: dingen doen die je leuk vindt, die je energie geven. Niet kiezen voor wat praktisch, veilig en makkelijk is. Constants meest kleurrijke kunstwerken worden verweven in Martijns illustraties. De teksten van Maranke vertalen Constants droom naar verstaanbare kindertaal. Een op het eerste zicht druk aandoend geheel van schilderijen, maquette-afbeeldingen en tekst. Een beetje overweldigend en niet direct uitnodigend misschien. Het boek verdient echter een tweede poging. Maar deze vergt wat voorbereiding. Die heb je nodig wil je dat je kind er iets aan heeft. Deze 'extra drempel' maakt van 'Constant - Spelen in nieuw Babylon' een prentenboek met een handleiding. Niet meteen iets voor in de kinderboekenkast. Wat het wel kan zijn is een mooie aanleiding om zelf eens te praten over of te bouwen aan je eigen droomstad. Thuis, in de klas, in de tekenacademie...