Daantje Dodo wil een hond
(maar papa niet)
Duidelijker kan een titel niet echt zijn. Daantje Dodo wil een hond, maar zijn papa niet. Elk heeft daar zijn eigen redenen voor, maar al snel voel je wie het onderspit zal delven. Daantje weet als geen ander hoe hij een nee kan ombuigen tot een ja. Papa is dan geen dierenvriend, hij is wel een mama-vriend. Laat het net die mama zijn, die moeilijk nee kan zeggen tegen zoonlief, en op die manier al een halve dierentuin heeft binnengehaald. Twee keer raden wie de zorg voor al die beesten op zich neemt ...
Mama en Daantje smeden plannen en houden ze geheim. Papa denkt dat hij alles onder controle heeft, maar niks is minder waar, en voordat hij het beseft is hij de pineut.
Hoe grappig dit boekje ook is, tussen de lijntjes wordt ook duidelijk hoe lastig het kan zijn om niet op dezelfde lijn te staan tijdens het opvoeden van je kind. Ook het al dan niet dieren in huis nemen krijgt zo een plaatsje.
De grote portie herkenbaarheid voor jong en oud maakt dit mee een leuk (voor)leesboek. Dat dit verhaal door een stand-up comedian geschreven werd, verwondert me niet. Humor is nooit ver weg, maar wel prima gedoseerd. Ook de woordspelingen zijn leuk gekozen.
De knalgele kaft en de grappige, felgekleurde, nonchalante illustraties van Puck Koper passen perfect bij het verhaal en doen je naar dit boek grijpen.
Voor Bas Birker is dit zijn debuut, en ja hoor, het is geslaagd. Kinderen vanaf een jaar of vijf zullen het graag voorgelezen krijgen en vanaf een jaar of acht kan je zelf aan de slag.