Daantje, een klein meisje, gaat op Durfal Dinsdag op uitstap met haar klas naar de speeltuin. Ze durft nog niet in alle attracties en dat maakt haar wel wat verdrietig. Op verschillende momenten in het verhaal durft ze echter wel nee zeggen. Nee tegen haar kleine babybroer die in haar buikje wil prikken, nee tegen Gijs die te hard tegen haar schommel duwt, enzovoort.

Kinderen leren in dit verhaal dat “nee” zeggen en je eigen grenzen aangeven niet zo simpel en best wel stoer is. Het verhaal behoudt een luchtige toon en vertrekt vanuit – voor kinderen – herkenbare situaties. De illustraties in dit boek zijn aan de eenvoudige kant. De tekeningen bevatten weinig details en getuigen van een eerder impressionistische stijl. Zo zie je bijvoorbeeld weinig verschil tussen de gezichtjes.

Het nawoord voelt wat zwaarwichtig na het toch wel luchtige verhaal op kindermaat. Het is begrijpelijk dat de makers van het boek hun intentie hebben proberen duiden, maar de tips op het einde waren misschien net te veel van het goede.