Welkom terug in Panem. De wereld waar ook de eerdere delen van de Hongerspelen zich hebben afgespeeld. Lezers van de eerdere boeken zullen een groot aantal personages zeker nog herkennen van de trilogie rond Katniss en Peeta. Deze keer neemt Suzanne Collins je mee voor een tweede prequel. De eerste prequel, De ballade van slangen en zangvogels, speelde zich 64 jaar voor De Hongerspelen af. Nu dient het vijftigjarig bestaan van de Hongerspelen zich aan.

Je stapt opnieuw in het verhaal op de dag van de boete in district 12. Ter ere van de Kwartskwelling worden er deze keer twee keer zoveel tributen de arena ingestuurd. En dan blijkt dat Haymitch Abernathy het hoofdpersonage van dit verhaal zal worden. Haymitch heeft na de boete een afspraak met zijn meisje, en hoopt vooral dat alles in hun voordeel uitdraait. Maar –zoals lezers van de eerdere delen al weten– draait deze dag niet in Haymitch' voordeel uit. Even later maakt hij namelijk zelf deel uit van de Hongerspelen als één van de vier tributen van District twaalf.

Als je de eerdere delen van De Hongerspelen graag hebt gelezen, ga je dit boek zeker ook kunnen appreciëren. De verhaallijn en de schrijfstijl zijn heel gelijkaardig. Het wordt als snel duidelijk dat ook in deze versie van de Hongerspelen dodelijke trucjes worden gebruikt, en dat het leven van de tributen voor president Snow en de inwoners van het Capitool weinig waarde heeft. Verder merk je ook dat de districten ook toen al in opstand probeerden te komen tegen het Capitool. En dat Snow ook toen al gruwelijke en daardoor efficiënte praktijken gebruikte om de disctrictsbewoners onder de duim te houden.

Het is een aanrader om de volgorde waarin de boeken werden geschreven als lezer te respecteren. Dan start je dus met de trilogie rond Katniss en Peeta. Daarna de eerste prequel en als slot deze Dageraad boven de boete. Op die manier vormt dit verhaal een mooie afsluiter, en wordt de Hongerspelen-geschiedenis steeds rijker gevuld. En wordt je kennis van de personages deel bij deel groter. Collins maakt er zeker geen onverwacht nieuw iets van. Ze bouwt verder op wat lezers al kennen. Wel geeft ze extra diepte aan Haymitch zijn personage, en aan de rol die hij later zal spelen in de Hongerspelen van Peeta en Katniss. Het resultaat is een verhaal vol terugblikken naar al gekende personages, in een wereld die voor veel lezers al goed gekend is. Een fijn geschreven verhaal dat goed in elkaar zit, zonder echt vernieuwend te zijn.