Silvers ouders voelen zich al een tijd niet gelukkig. Als haar vader een uitnodiging krijgt om te komen schilderen in een opvangcentrum voor schildpadden, is dat misschien wel de uitdaging die het gezin nodig heeft. Silver went snel aan het hete Costa Ricaanse klimaat en raakt er geboeid door de schildpadden om haar heen. Helemaal bijzonder wordt het wanneer ze meemaakt hoe een zeldzame lederschildpad op het tropische strand haar eieren begraaft. Wanneer een bende die eieren op een onweerachtige nacht steelt, duikt ze samen met haar nieuwe vrienden de dichtbegroeide jungle in. En dan volgt een gevaarlijk, spannend avontuur.

Zoals ze dat ook in eerder verschenen verhalen deed, vertrekt Hanna Gold van een voor jonge lezers herkenbare thuissituatie waarin het hoofdpersonage worstelt met vragen en gevoelens. Dit keer zijn het de vruchteloze pogingen van ouders om het gezin uit te breiden die voor spanningen en verdriet zorgen. In de ontmoeting met de schildpadden verwerkt de auteur niet alleen de bedreigingen waarmee die dieren te maken krijgen. Ze verweeft in haar beschrijvingen ook de kracht van de geboorte en de zorg voor nieuw leven. Dat zijn de thema’s die in het gezin van Silver voor verwijdering zorgden maar die mede dankzij het avontuur dat ze beleeft een louterende wending krijgen.

Golds schrijfstijl zorgt voor een boeiend verhaal dat zich moeiteloos leent tot inleven. Ook de rustige bladspiegel met veel witruimte en de weinige grijze illustraties dragen bij tot een aangename leesbeleving. In haar nawoord licht ze toe hoe ze ertoe kwam dit verhaal te schrijven, geeft ze een aantal wetenschappelijke weetjes en benadrukt ze de nood aan zorg voor bedreigde natuur. De gebruikte bronnen, tips voor meer informatie en een uitgebreid persoonlijk dankwoord, sluiten het boek af en brengen de gedreven auteur dichter bij de lezer.