Dit boek is een echt kind van zijn tijd. In 'De bruid' raakt Dirk Bracke één van de meest dringende thema’s van tegenwoordig aan, nl. jongeren die uit België vertrekken om in Syrië te gaan vechten. Hoe komt het zover? Zijn deze jongeren schuldig of het slachtoffer? Hoe zit dat conflict in Syrië nu juist in elkaar en waar gaat het over? Dit boek helpt met grote zekerheid om de actualiteit rond de oorlog in Syrië en het terrorismeproces te volgen. De duiding die Jens Franssen (VRT-journalist) en Els Traets (jeugdparket Brussel) hierbij geven is een zeer waardevolle aanvulling.
In dit boek maken we kennis met Mounna en Abbou. Het is al snel duideliijk dat deze moslimjongeren verliefd op elkaar zijn. Abbou heeft het niet gemakkelijk om zijn weg te vinden in onze westerse cultuur en op school en is hierdoor zeer vatbaar voor de ideeën van sjeik Barrada, die hem probeert te radicaliseren. En op zijn beurt sleurt Abbou Mounna hierin mee. We lezen over de onmacht van hun gezinnen, die machteloos moeten toekijken en over de moeilijke keuzes die scholen moeten maken als ze merken dat jongeren extreem gelovig worden. Op een dag is Abbou vertrokken naar Syrië. Hij wil ook iets betekenen. Mounna besluit hem achterna te gaan om een jihadbruid te worden. Maar tegen alle verwachtingen in kan ze niet met Abbou trouwen, maar wel - gedwongen - met andere strijders die weldra een zelfmoordaanval zullen plegen. En ook Abbou volgen we, terwijl hij vooral in de brandende zon op wacht moet staan en al snel te weten komt dat de oorlog niet alleen wordt gestreden door mensen die een betere toekomst willen voor Syrië, maar dat oorlog ook waanzin kan zijn waarin soldaten zomaar onschuldige burgers verkrachten.