De clown zei nee

In het grote circus hield iedereen zijn adem in toen de directeur de vrolijkste clown ter wereld Petronius en zijn koppige ezel aankondigde. Maar toen de muziek begon, gebeurde er niets. De clown bewoog zich niet en de ezel evenmin. De muzikanten bleven spelen, de directeur werd ongeduldig maar Petronius en zijn ezel zeiden “Nee.” Ze willen niet langer altijd opnieuw de sufferd spelen. Samen met de andere dieren, die er ook genoeg van hadden telkens dezelfde kunstjes te moeten uitvoeren, besloten ze een nieuw circus op te richten. Een circus vol verhalen en muziek: een circus voor kinderen en dichters. 

In 1961 schreef Dimitrije Sidjanski onder het pseudoniem Misja Damjan dit verhaal. Dat was op het moment dat hijzelf “Nee” zei en hij zijn eigen uitgeverij NordSüd oprichtte. Hij wilde verhalen vertellen op een manier die hij bij kinderen vond passen. 'Verhalen voor kinderen en dichters' vormden zijn uitgangspunt. Deze jubileumuitgave van De clown zei nee kwam er naar aanleiding van het zestig jarig bestaan van de uitgeverij NordSüd. Voor de uitgeverij De Vier Windstreken bleef dit een verhaal dat de tijd moeiteloos doorstond. Tot driemaal toe brachten ze een heruitgave. De vertaling van Miep Diekman bleef behouden maar voor de illustraties werd telkens een andere hand gezocht. In de oorspronkelijke uitgave bij NordSüd werden ze gemaakt door Gian Casty, een avant-gardeschilder uit Graubunden. De tweede uitgave kreeg illustraties mee van Józef Wilkón en voor de derde uitgave werd Christa Unzner aangesproken. Elk op hun eigen wijze, verrijkten ze het verhaal met beelden die thuishoorden in die tijd. Voor deze jubileumuitgave werd Thorben Kuhlmann gevraagd. Bij het brede publiek is hij vooral bekend van de beeldrijke verhalen waarin de avontuurlijke muis historische figuren meer bekendheid geeft. De paginagrote illustraties die hij toevoegde aan dit verhaal kleuren niet alleen de tekst. Ze nemen je als kijker meteen ook mee in de nostalgische sfeer die aan dit verhaal verbonden is. Met aquarel en potlood verbeeldt hij de circuswereld zoals Dimitrije Sidjanski deze zich misschien nu nog zou hebben voorgesteld. Beelden die versterken dat het goed is om jezelf trouw te blijven, je grenzen aan te geven en af en toe “Nee!” te durven zeggen.