Stradi moet morgen een stukje muziek spelen. Vooraan in de klas. Terwijl iedereen naar hem kijkt. Maar Stradi is een dromer. Hij kan zich niet goed concentreren op al die muzieknoten. En dan is er ook nog Trump. Die maakt het Stradi nog moeilijker met zijn getreiter. Stradi oefent en oefent, maar het lijkt maar niet te willen lukken... Deze Clavisreeks hoort bij het project Symfollies (www.symfollies.com). Symfollies is een magische wereld, bevolkt door levende muziekinstrumenten zoals Viola, Stradi, Trump, Pica en hun vrienden van het symfonisch orkest. Op zich is dit een goed idee. De prenten zijn filmisch uitgewerkt en doen wat aan het studiowerk van Pixar denken. Het boek heeft mede daardoor een zekere herkenningsgraad. De verpersoonlijking van de muziekinstrumenten is leuk en het thema van faalangst, pesten enzomeer wordt goed opgebouwd. Toch blijft dit verhaal steken in goede bedoelingen. Het geheel is wat eentonig en voorspelbaar. Volgens de info op de achterkant van de kaft maakt dit boek en de bijhorende cd klassieke muziek toegankelijk voor kinderen. Dit gaat misschien in geringe mate op voor het boek, bij de cd echter wordt de link volledig gemist. De voorleesstem klinkt niet alleen metaalachtig en saai, ze is zelfs slaapbevorderend. Nergens is er tijdens de lange voorleestekst een instrumentaal moment, niet van de valsspelende Stradi, of van z’n succesvolle zus noch van Stradi’s evolutie. Zondermeer een gemiste kans! Dit boek en de cd zijn verbonden aan de gelijknamige tv-reeks op Ketnet.