In het dierenpark heerst een gevoel van verveling. De leeuw geeuwt, de olifant wiebelt heen en weer en de beer brengt zijn dag slapend door. In tegenstelling tot het pretpark om de hoek komen er ook nauwelijks bezoekers. Geen bezoek, dat betekent: geen geld; en zonder geld is er ook geen eten. Dus besluiten de dieren onder impuls van de vos de koppen bij elkaar te steken. Zo ontstaat het plan om inspiratie bij de buren in het pretpark te halen. Een plan dat uitmondt in een inventieve samenwerking met een steeds stijgend bezoekersaantal tot gevolg.

Dit verhaal sluit heel mooi aan bij wat kinderen, die het aanvankelijke leesproces doorliepen, nodig hebben om met plezier aan het lezen te gaan. Een dierentuin waar verveling heerst en een pretpark dat bruist, zijn herkenbaar. Die context biedt de basis van een verhaal waarin inleiding, acties en slot vlot in elkaar overlopen. Dat de dieren, net zoals mensen, denken, praten en handelen, verhoogt de inleving. Niet alleen de inhoud is fris en verrassend. Doorheen de korte zinnen verweeft de auteur ook uitdrukkingen als "Vannacht steken we de koppen bij elkaar", "Fox grijpt zijn kans" of 'De directeur die kijkt alsof er elke dag onweer op komst is'. Dat figuurlijk taalgebruik staat het begrijpen van het verhaal niet in de weg, het is eerder verrijkend en maakt het verhaal daardoor ook heel geschikt om samen te lezen of om in een schoolse context dieper te gaan lezen.

De illustraties, trefzekere en toch zachte potloodtekeningen, brengen de dieren tot leven. Ze verbeelden wat er gebeurt en bevorderen op die manier het tekstbegrip. De geeuw van een leeuw is een mooi vormgegeven uitgave, aantrekkelijk en vooral welkom in het aanbod voor eerste lezers.