Toon Tellegen houdt van dierenverhalen en hier speelt een egel de hoofdrol. Egel krijgt namelijk bezoek van de hele tijd. De hele tijd bestaat uit kleine, ronde seconden, magere minuten, grote uren, nog grotere dagen en de jaren rijzen daar nog bovenuit. Egel bekijkt de tijd en begint zich vragen te stellen, filosofische vragen, waar niet altijd onmiddellijk een antwoord op is.  De tijd kan niet helpen want al gauw is het de hoogste tijd om te vertrekken of de tijd duurt te lang.  

Het is niet de eerste keer dat Toon Tellegen en Geerten Ten Bosch samenwerken aan een boek. De tekst staat duidelijk en groot op een witte achtergrond. Ze wordt afgewisseld door bladzijden met volledige illustraties. Het is even wennen aan de wijze waarom Ten Bosch hier de illustraties verzorgt. De vormgeving kwam tot stand via lithografie, wat resulteerde in zwart-wit illustraties met hier en daar een accentkleurtje. Daarbovenop zijn de tekeningen ontzettend druk: het hele blad moet vol, liefst met veel krullen en strepen. Ze zijn ook niet schattig of vrolijk, maar hebben een donkere, mysterieuze en enge ondertoon. Zeker jongere lezers gaan zich niet aangesproken voelen. Ook niet wat tekst betreft, want je moet al even kunnen verder denken en redeneren wil je het boek begrijpen en er je eigen interpretatie aan kunnen geven. 
Er worden veel vragen gesteld, op een paar geantwoord, maar het is leuk om op zoek te gaan naar antwoorden en je eigen inzichten te delen met anderen. Het begin van een goed filosofisch gesprek.