Het honderdste geboortejaar van Fiep Westendorp is de aanleiding om deze dichtbundel uit te geven. De illustraties hier zijn niet allemaal even herkenbaar als van haar hand, maar wel altijd zo humoristisch en levendig als we van haar gewend zijn.
De geïllustreerde verzen zijn geschreven tussen 1947 en 1970 door Han G. Hoekstra, een collega van Annie M.G. Schmidt bij het Parool. Beide feiten zijn er aan te zien. Hoe verfrissend de verzen bij publicatie ongetwijfeld geweest zijn, ze zijn behoorlijk gedateerd. Heel wat woorden zullen voor kinderen vandaag ook onbegrijpelijk zijn: karos, paladijn, goudgalon, gespoord, pikkelorig ... Bovendien zijn de gedichten lang, wat voorlezen een uitdaging maakt. Anderzijds laten ze zich welwillig voorlezen, door het lekkere ritme, het fijne gepaarde rijm, en vooral de geweldige humor. De hele queeste naar de ijsmuts in het titelgedicht, met het heerlijke relativerende einde waarin de prins uiteindelijk gewoon dezelfde muts draagt als al z’n leeftijdsgenoten, lijkt toch echt wel een voorloper van het werk van zijn veel bekendere collega.