Gelukkig vermeldt de achterflap van dit boek dat het om een historische young-adult-thriller gaat, anders had ik gedacht dat dit boek rechtstreeks uit de jaren '70 of '80 was geteleporteerd, een tijd waarin termen als young adult en cross-over nog niet ingeburgerd waren. Kijk alleen maar naar die behoorlijk saaie, om niet te zeggen onaantrekkelijke kaft. Die wijkt toch ver af van de opmaak van de huidige YA-stroom. Nu, smaken kunnen verschillen, dus over naar de inhoud. We volgen het verhaal van Maïa, eens de voedster van Toetanchamon. Het verhaal start wanneer ze de dood van Toet verneemt en ze besluit om de koningin bij te staan in haar verdriet. Het resultaat zijn intriges, een vlucht en drama. In fictieve gesprekken die Maïa voert met de overleden farao leren we ondertussen zijn geschiedenis kennen.
Het is allemaal heel degelijk vakwerk, maar ook een tikje oubollig. Oké, het hoeven niet steeds afvallingsraces in dystopische maatschappijen te zijn, maar dit boek is wel heel klassiek. Tel daarbij personages waarvoor jongeren weinig betrokkenheid zullen voelen en dit lijkt me vooral een goed boek voor liefhebbers van de Egyptische Oudheid. Want dit boek biedt stambomen, uitleg over de geschiedenis, een landkaart en aan alles voel je dat dit boek met veel achtergrondkennis is geschreven.
Voor de liefhebbers dus, want anders leg je deze kanjer wellicht snel terzijde.