De elfjarige Leo heeft het de laatste tijd niet zo makkelijk. Zijn ouders zijn gescheiden, mama komt amper haar bed nog uit, bij papa en Julia lijkt hij altijd in de weg te lopen en dan gaat Muis (zijn allerbeste en enige vriendin) ook nog verhuizen. Na een ongeluk met zijn fiets ontmoet Leo zijn favoriete voetbalheld die hem negen wensen aanbiedt. De volgende ochtend twijfelt Leo ... Heeft hij echt Lukas Boersen ontmoet of was het die klap tegen zijn hoofd? Maar dan is de school plots gesloten en staat er een Xbox voor de deur. Een eenhoorn voor zijn stiefzusje en een eigen ijskar. Niets lijkt nog onmogelijk! Het leven lacht Leo weer toe! Of toch niet? De wensen hebben niet altijd het resultaat waar Leo op hoopte. Hij doet hard zijn best de juiste woorden te kiezen, maar toch wordt alles alleen maar erger. 

Net als in haar eerste boek De jongen die iedereen laat lachen tackelt Helen Rutter ook dit keer weer een zwaar thema. In haar tweede boek leren we Leo kennen. Dat zijn leven alles behalve makkelijk is wordt al snel duidelijk. De zorgen om zijn depressieve mama, het pesten op school, het onbegrip van papa, de eenzaamheid die hij ervaart. Zijn verhaal is met momenten echt aangrijpend. Gelukkig is er ook de liefde van een goede vriend en de bezorgdheid van omstaanders. Maar hoe graag zij hem ook willen helpen, Leo houdt afstand. Wat als iedereen ontdekt dat het niet goed gaan met mama? De humor en fantasie verweven rond de negen wensen maken het geheel wat luchtiger en toegankelijk voor een jong publiek. Toch blijft het verhaal beklijven. Leo raakt je en laat je niet meer los. Een mooi aanknopingspunt voor een gesprek met jonge lezers. 

De jongen met de negen wensen van Helen Rutter is een ontroerend, hartverwarmend verhaal dat, ondanks de sprookjesachtige negen wensen, hard binnenkomt.