De kikker die wilde kraaien

Wanneer de haan ’s morgens alle dieren wakker kraait vanop het dak, is iedereen onder de indruk van zijn kunnen. Of toch bijna iedereen. De kikker vindt de haan maar een opschepper. Dat kan ik ook en misschien zelfs beter, denkt hij. Bij het krieken van de dag zit de kikker klaar op het dak.

Monique Berndes, moeder van vijf kinderen, schrijft als ontspanning verhalen voor kinderen. Dit verhaal nodigt uit om met veel expressie voor te lezen. De lay-out van de tekst is suggestief en laat al vermoeden dat de kikker gewoon jaloers is op de aandacht die de haan krijgt. Kikkers zijn bovendien niet gemaakt om te kraaien, ze hebben een ander groot talent. Wanneer kikker daarachter komt, voelt hij zich opperst gelukkig. Alle dieren bewonderen hem ervoor behalve …

Kleuters ervaren soms ook jaloezie en zullen zich hierin onbewust kunnen herkennen. Dat iedereen wel iets goed kan, is de onderliggende boodschap. Je hoeft niet te zijn zoals de andere, je bent goed zoals je bent.

De illustraties van Jann Wienekamp zijn erg kleurrijk en ogen wat slordig. Dat is zeker niet negatief bedoeld want het zorgt voor veel dynamiek in de prenten. Hij maakt gebruik van verftechnieken in combinatie met vluchtige zwarte lijnen.

Een heel plezierig voorleesboek voor jonge kleuters.