Een meisje verveelt zich in de zomervakantie. Maar op een avond voelt zij plots een grote hand in haar nek. Een rover ontvoert haar en neemt haar mee, door het bos, op zijn paard. Het meisje heeft eerst braaf aan haar papa gevraagd of ze mee mocht. Hij heeft er niets op tegen als ze maar haar tanden poetst. Het is al donker wanneer ze bij het rovershol aankomen. De rover gaat meteen naar bed. Terwijl hij slaapt, gaat het meisje aan de slag met verf en bloemen om het hol gezellig te maken. Wanneer ze het ontbijt wil klaarmaken brult de rover dat hij alleen kinderen eet. Nu is de maat voor het meisje vol: zij zocht een vriend om mee te spelen. Het moedige meisje neemt de rover gevangen, levert hem keurig af bij de politie en neemt het paard mee naar huis. Haar niets vermoedende papa zal nog even een verhaaltje voorlezen. "Maar niet te eng hè? Anders kun je straks niet slapen." Zeer creatief en origineel geschreven verhaal. Het is uitermate grappig omdat het meisje, dat het verhaal ook vertelt, alles vanuit haar eigen gezichtspunt weergeeft. Ze heeft niet door dat dat niet met de werkelijkheid van iemand anders overeenkomt. Nadat ze het hol heeft opgeknapt bijvoorbeeld: "'Verrassing!' De rover keek met grote ogen om zich heen. Zijn mond zakte open, maar hij zei niets. Ik denk dat hij te blij was om te praten. Dat heb ik ook wel eens." De illustraties in zachte tinten zijn erg mooi en bevatten tal van grappige details die je vaak pas bij herhaald doorbladeren opmerkt. Zo gaat de kindereter naar bed met een knuffel en ziet de politievrouw de rover wel zitten, te oordelen naar de roze hartjes op de prent. En wat te denken van het feit dat de rover in de cel naaiwerk uitvoert? Spanning, humor, een moedige heldin, prachtige illustraties, ... wat kan je meer van een prentenboek verwachten?