De kracht van vijf. Necropolis

In dit vierde deel van de intrigerende reeks ‘De kracht van vijf’ speelt voor het eerst in het oeuvre van Horowitz een meisje de hoofdrol: Scarlett. In vergelijking met de andere vier hoofdpersonages uit de voorgaande boeken, lijkt zij op het eerste gezicht niet zo heel bijzonder. Tijdens een schooluitstapje naar Londen komt ze door één van de deuren in een kerk terecht in een afgelegen klooster. Daar wordt ze gegijzeld door aanhangers van de Ouden. Ze weet echter te ontsnappen, maar durft niets te vertellen over haar bizarre verdwijning. Hongkong is ondertussen in handen van de Ouden die de stad langzaam maar zeker in Necropolis veranderen, de dodenstad. Alleen de vijf Poortwachters kunnen het einde van de wereld voorkomen, maar dan moet hun vijfde lid wel gevonden worden. Koortsachtig gaan Matt en de drie anderen op zoek naar Scar, die ondertussen is afgereisd naar Hongkong waar haar vader werkt voor Nightrise. Pas op het einde van het verhaal wordt duidelijk over welke machten Scar beschikt: zij kan niet alleen het weer perfect aanvoelen, zeg maar voorspellen, maar blijkbaar ook sturen. Een alles verwoestende orkaan nadert Hongkong. Net wanneer de Poortwachters, met hulp van enkele machtige vrienden, erin slagen samen te komen, moeten ze vluchten. In een korte epiloog overziet de Koning van de Ouden de schade, maar het falen van Nightrise, noch de verwoesting van Hongkong, noch de ontsnapping van de Poortwachters kunnen hem tegenhouden en zo eindigt het boek met “Het was tijd om te beginnen met het einde van de wereld.” De vertaling laat af en toe een steekje vallen (het moet bij voorbeeld ‘triade’ zijn en niet ‘triad’) en de tekst is vaak te letterlijk uit het Engels vertaald. Maar het is alweer spanning en sensatie ten top in dit overweldigende boek dat je, geboeid door de beeldende, realistische schrijfstijl, in één trek uitleest. Ook meester-verteller Horowitz lijkt zich opnieuw te laten meeslepen door deze reeks die meer dan twintig jaar geleden voor het eerst verscheen. Waar het eerste deel slechts sporadisch werd aangevuld met een hedendaags elementje, is dit boek, dat eerder verscheen onder de titel 'The day of the dragon' (1989), bij de herwerking veel grondiger aangepakt. Het open einde zal eenieder doen verlangen naar het vijfde, nooit eerder verschenen deel.