Hoog in de hemel, tussen de fonkelende sterren droomt de laatste Hemelhond elke nacht opnieuw van muziek, gelach en saamhorigheid met andere hemelhonden. Die droom benadrukt haar verlangen om soortgenoten te vinden. Wanneer ze op een eenzame nacht langs planeten en sterren naar beneden glijdt, komt ze in een onbekende verlichte weelderige wereld terecht. Daar hoopt ze andere verdwaalde hemelhonden te ontmoeten en haar magische krachten weer tot leven te brengen. Maar ze kruist slechts andere dieren; een mot, een kraai, een kikker en een tijger. Elk van hen heeft een bijzonder verhaal en samen gaan ze op pad. De verloren hemelhonden vinden ze niet, maar samen slagen ze erin de duisternis te overwinnen en thuis te komen bij elkaar.

In dit goed opgebouwd verhaal staan het zoeken naar vriendschap en het verwezenlijken van dromen centraal. De auteur die ook de illustraties verzorgde, verbindt de natuurlijke kracht van de sterren met het innerlijke verlangen van de dieren. Die magie mondt uit in een nieuwe wereld en voedt de saamhorigheid waarnaar Hemelhond zo verlangde.

Feeërieke illustraties, vaak met een overvloed aan bloemen, dieren en aardse elementen, geven de magische sfeer goed weer.