De laatste jager

Ze zijn met vijf, met een paar dagen verschil achter elkaar geboren, en hebben vanaf dan geen dag zonder elkaar doorgebracht. Het gaat over vijf jongeren die in de oertijd leven en steeds samen optrekken. Zo ook op de noodlottige dag dat heel hun gebied, inclusief hun kamp en andere stamleden, verdwijnt in een zee van vuur. Met vijf blijven ze alleen over, op de vooravond van hun volwassenheid. Roqi, de tweede jongste, zal uiteindelijk alleen achterblijven en zijn weg moeten zoeken in een ruige wereld.  Zijn belangrijkste streven is om zijn eigen 'grote jacht' te kunnen uitvoeren en zo de status van volwassenheid te bereiken.  

Het gebeurt niet veel dat verhalen voor jongeren zich in de oertijd afspelen. Het geeft een heel andere dynamiek en sfeer aan het boek. Het is een enorm pluspunt dat er veel aandacht besteed is aan het beschrijven van de omgeving, de planten, de dieren, maar ook aan hun werkgerief, hun dagelijkse gewoonten en hun huishoudelijke arbeid. "De dikhuid was onmetelijk groot, bijna twee keer zo hoog als een volwassen man die staat, en in de lengte wel vier keer een volwassen man die ligt. Zijn dikke huid was bedekt met een dunne donsvacht zoals bij boomknagers en andere waterdieren. Zijn poten waren als boomstammen, de staart zo lang dat hij bijna tot op de grond kwam. Hij had geen nek, want zijn kop was gewoon een verlengde van dat dikke lijf. Op de plek van zijn neus bungelde nog een staart die hij kon bewegen alsof het een arm was, om bladeren van de takken te rukken en naar zijn mond te brengen. Hij had kleine oren en lange, kromme slagtanden die vast enorm zwaar waren.'" Helemaal achteraan heeft men de moeite gedaan om op een zwarte achtergrond de planten en dieren die vernoemd worden in het boek duidelijk weer te geven met hun naam erbij. Zo kan je het beschreven beeld dat je krijgt van die tijd nog juister invullen. 

Voor Roqi heeft Davide Morosinotto eerst onderzoek gedaan om te weten te komen wat hij allemaal al zou kunnen op zijn leeftijd. Toch blijft hij een jongen van vlees en bloed. Hij is zeker geen grote held of alleskunner, maar zijn gevoelens zijn wel heel eerlijk en volledig te begrijpen. Het is enorm fijn om zoveel te leren terwijl je in een spannend verhaal meegezogen wordt. Want je hoeft echt geen grote liefhebber van de oertijd zijn om van dit boek te houden.