Piet Mondriaan is een schilder geboren in Nederland. Hij is bekend van de vele molens die hij geschilderd heeft, maar ook van de abstracte composities met rood, geel, blauw, zwart en grijs.  In dit boek proberen ze uit te leggen hoe Piet tot deze evolutie gekomen is. Er wordt een combinatie gemaakt van informatiestukjes, verhalen, schilderijen, zoekopdrachten, tekeningen en foto's. Ondertussen wordt er totaal terzijde een hele bladzijde aan de Eiffeltoren gewijd. Men vergelijkt Piet Mondriaan drie keer met andere schilders in een poging de verschillen duidelijk te maken en de kenmerken van Piet te leren kennen. Het beroemde atelier komt ook aan bod en als afsluiter is er de biografie en een knutselpakket.

Wat ik absoluut storend vind, is het knutselproject achteraan in het boek. De bedoeling is dat je met vier 3D bouwplaten de beroemde molen die Piet Mondriaan heeft geschilderd in elkaar knutselt. Ten eerste vormt het een dik pak dat enorm tegenwerkt om het boek op een aangename manier vast te nemen en gemakkelijk door te bladeren. Ten tweede blijft het een storend element, ook al is de molen gemaakt. Ten derde was Piet Mondriaan een schilder, dus waarom steek je er geen verf, een borstel en een schildersdoek in? Het boek zelf is chaotisch opgesteld, er wordt veel informatie gegeven, maar soms is het raden waar het nu precies over zal gaan. De bladschikking versterkt dit gevoel van overdaad en chaos. Eerst krijg je een algemeen karakterbeeld geschetst van Piet, dan volgt zijn verhaal van geboorte tot schilder in Parijs, om op de volgende bladzijde terug te komen op de verhuis naar Parijs met bijhorend verhaal.  Verspreid in het boek staan er opdrachtjes om iets te zoeken, maar deze zijn allesbehalve uitdagend, en ook het 'weetje' hadden ze beter weggelaten.