De Monstersnackbar. Hap, slik, wegwezen!
Joep moet voor zijn mama frietjes halen. Maar voor de deur van 'De Vette Hap' staat Vicky Veelvraat. "Als je me wat van je friet geeft, sla ik niet op je bek" dreigt ze. Joep kan een steegje in spurten en in paniek opent hij een deur. Hij komt terecht in Fuzzy's snackbar. Het is een monstersnackbar en Joep komt er in aanraking met allerlei rare wezens en monsters. Hij mag onmiddellijk meehelpen in de keuken ...
Het boek boeit niet echt. In het menu of bij de dagschotels vind je gerechtjes zoals braakselburgers, zeeslijk in snotterroomsaus, gepaneerde luiers, gedroogde snottebellen ... Dit is misschien leuk voor de lezertjes van acht jaar, maar het boek bulkt ervan en dit is van het goede echt teveel! De verschillende ingrediënten van het eten komen in het verhaal tot leven, maar ook hier stoort het soms: "Wobbel at een hap en scheet zich helemaal binnenstebuiten." En ga zo maar door. Gelukkig komen sommige monsters lief over. Dit is vooral te danken aan de talrijke tekeningen die het verhaal ondersteunen. Zo is er Twijgje, het kleintje van Mevr. Van der Stam.
Het verhaal is ook niet af. Joep gaat op het einde niet terug naar huis. Het verhaal eindigt met een kookwedstrijd.