De muis die er niet was

In dit boek wordt de hoofdrol gespeeld door een kat die constant aan muizen denkt. Hij denkt aan alle soorten muizen in alle mogelijke hoeveelheden. Deze staan telkens netjes in het boek getekend. De hoeveelheden kloppen perfect. Zelfs als het gaat om honderdvierenveertig muizen in een bus. Maar één muis kan hij zich maar niet voorstellen. Kat kan aan niets anders meer denken en wil niks leuks meer doen met zijn vrienden. Tot op de dag dat die ene mysterieuze muis opeens voor zijn deur staat. Zonder woorden kunnen we op de illustraties volgen dat de twee samen een leuke dag hebben. Vanaf die dag komt kat wel terug bij zijn vrienden.

De potloodtekeningen in het boek zijn best wel mooi op hun eigen manier. Heel leuk is dat ze zo goed bij de tekst passen en dat er op een bepaald moment in het boek geen tekst meer nodig is. Wat voor mij een raadsel is, is waarom er zoveel belang wordt gehecht aan regenlaarzen van dr. Knapp. Dit woord heeft zelfs een eigen lettertype, wat het logo van dit merk zou kunnen zijn. Het valt erg op, hoewel er nog wel op meerdere plaatsen wordt gespeeld met het lettertype. Bij andere wijzigingen in het lettertype is de functie daarvan duidelijk. Zo staan de telwoorden in een vetter lettertype en bevat de tekst die gezegd wordt door een personage meer krulletjes. Bij dr. Knapp is dat niet het geval. Het boek eindigt echter ook met kat die voor zijn verjaardag laarzen van dit merk bestelt. Gek genoeg worden die geleverd door een muis vermomd als postbode. Is dat de mysterieuze muis die dan toch niet meer bij kat naar binnen wil, of gaat het om een heel andere muis? Dit boek is één van de weinige kinderboeken met een open einde. Dat is wel eens bijzonder. Echt makkelijk is het niet; er worden ook nogal wat moeilijke woorden gebruikt, zoals 'gewetensvol', 'plichtsbesef', 'antiekmarkten',... Een boek voor de oudste kleuters dus om samen met een volwassene te bekijken en, mits een woordje uitleg, van de tomeloze fantasie van de kat te genieten.