'De Notenkraker', oorspronkelijk een sprookje van E.T.A. Hoffmann, inspireerde Tsjaikovski tot een compositie, er werd een choreografie bij gemaakt en het verhaal zelf werd meermaals herverteld. Dit boek is ook een hervertelling. Bij het verhaal zijn veertien muziekfragmenten gekozen, welke bladzijden bij de fragmenten horen, wordt achteraan in het boek weergegeven. De uitvoerders zijn het radiosymfonieorkest van Tsjecho-Slowakije (1990) o.l.v. Ondrej Lenard. Het verhaal speelt zich af op kerstavond en kerstmorgen. Bij Clara en Frits komt de familie bijeen om kerst te vieren. De kinderen wachten ongeduldig op hun cadeautjes en op hun lievelingsoom. Die zorgt altijd voor verrassingen. Nu heeft hij een muziekdoos bij met dansende poppen. Clara krijgt een houten notenkraker die eruit ziet als een soldaat. Als Frits een te dikke noot wil kraken breek de kaak van de notenkraker. Oom voorspelt dat de notenkraker in de kerstnacht weer beter zal worden. Clara droomt erg verward die nacht: ze is getuige van een gevecht tussen een muizenleger en het leger van de notenkraker. Met de notenkraker loopt ze door de sneeuw naar het snoeppaleis. En als ze 's morgens wakker wordt, is de notenkraker weer heel. Op elke dubbele bladzijde houden twee snoeppoppetjes een plaatje met een korte, meestal voorspellende tekst vast. Het nut hiervan is mij niet helemaal duidelijk. De overgangen van het ene droomfragment naar het andere zijn bruusk maar dat is in echte dromen ook vaak zo. De illustraties vertellen ook een deel van het verhaal. De muziek is veelzeggender als je weet waarover het gaat. Een interessante uitgave, ook te gebruiken bij muzikale opvoeding en/of om een schoolvoorstelling op het getouw te zetten.