Ella kan zich haar oma nauwelijks herinneren. Ze vindt het dan ook heel spannend wanneer die onbekende oma haar een uitnodiging zendt om te komen logeren. Nadat ze uiteindelijk toestemming van haar ouders krijgt, beleeft Ella samen met haar enigszins vreemde oma een gezellige week. Aan de hand van tal van foto’s maakt ze kennis met verhalen over haar familie. Eén foto is bijzonder. Daarop staat namelijk een jongen die niet meer in Ella’s familie voorkomt en er blijkbaar ook slechts een korte tijd deel van uitmaakte. Het is duidelijk dat deze jongen verbonden is met een droevige periode uit oma’s leven. Een periode die oma niet kon vergeten en die ze ook graag na haar dood hersteld wil zien. Daarvoor heeft ze dan ook net op tijd Ella's hulp ingeschakeld.

De ondertitel ‘Denk jij dat je alles weet over je familie?’, de schuingedrukte inleiding en de tekst op de achterflap, geven al heel wat prijs over de inhoud van dit verhaal. Vanuit de beleving van Ella beschrijft de auteur haar zoektocht. Daarin wordt ze bijgestaan door haar buurjongen Sam, die ook haar beste vriend is. De dialogen tussen de eigengereide Ella en de nuchtere, enigszins autistische buurjongen zijn levendig, herkenbaar en verhelderen de gevoelens van Ella. Langzaam schetst de auteur een beeld van de wijze waarop relaties in de wereld van volwassenen groeien, ontwikkelen en soms ook vast lopen. De onwaarschijnlijke, snelle ontknoping krijgt daardoor iets ongeloofwaardigs, wat een contrast vormt met de eerder beschreven werkelijkheid. Deze combinatie van realiteit, actie en fantasie werd in een vlotte taal gegoten: dat bevordert het leesplezier en nodigt misschien ook wel uit tot het begrijpen van de soms ingewikkelde familierelaties.