Pauw is eigenaar van Pauws Parel Paleis, een winkel met parels en vooral prachtige broches die erg populair zijn in het dorp. Hij heeft het zo druk dat hij een hulpje moet aannemen. De saaie, grijze hoen vraagt hem om een kans. Hoen houdt van de prachtige kleuren en de schittering op de juwelen, maar hij heeft niet genoeg geld of vrienden die het voor hem zouden kopen. Pauw ziet het enhousiasme en werft hem aan als leerling. Hij mag zelfs boven de werkplaats blijven slapen. Hoen werkt hard: hij leert en noteert, ruimt op en veegt de vloer keer op keer. Op een dag glinstert een parel in het stof en kan hij het niet laten om die stiekem tussen zijn veren te steken. Zo begint het stelen, elke avond een beetje. Voor hij naar bed gaat, hangt hij alle mooie parels tussen zijn stoffige veren en bekijkt zichzelf tevreden in de spiegel. Dan breekt het moment aan van het Grote Bal voor de Prins en de dochter van de Graaf, waarvoor alle dieren hun oude juwelen en tasjes willen laten repareren. Zelfs de Prins komt zijn gouden kroon brengen die door een wilde rit stuk is gegaan. Hoen wordt zo verblind door alle kostbaarheden op de tafel, dat hij alles in één keer meeneemt naar zijn kamer. Hij zorgt wel voor een afleidingsmanoeuvre voor Pauw, zodat het lijkt alsof er een roofoverval heeft plaatsgevonden. Pauw is natuurlijk in alle staten. Maar gelukkig komt Hoen net op tijd tot bezinning ... 

Het is een degelijk verhaal, de illustraties van Axel Scheffler zijn kleurrijk en geven de dieren een eigen persoonlijkheid. Het einde bevat een leuke twist, maar doorheen het boek mist het de humor en het ritme van eerdere boeken van Axel Scheffler die hij samen met Julia Donaldson schreef. Het is met zijn 46 pagina's iets te lang en te belerend. Hoe Hoen plots tot inkeer komt, na een hele tijd achter de rug van Pauw te stelen, is nogal flauw. Wat als Belgische lezer ook stoort, is de Nederlands-Nederlandse vertaling van bijvoorbeeld "het hoen". Tijdens het voorlezen zorgde dat wel voor haperingen. Aan het einde is er een bijlage over hoe je kan werken met kralen, met wat basisvormen en patronen. Dit heeft weinig meerwaarde voor de jonge doelgroep, want dit lijkt echt moeilijk. Het is ook onwaarschijnlijk dat iemand die wel met kralen kan werken, het boek zou kopen enkel voor die knutseltips.  

Axel Scheffler is een Duitse illustrator die al 40 jaar in Engeland woont. Hij is gekend voor zijn samenwerking met Julia Donaldson, voor "De Gruffalo" en nog veel andere prentenboeken zoals "De Wegpiraat", "Mannetje Tak", "Trouwerij op de Boerderij" enzoverder. Hij schreef "De pareldief" samen met zijn zus, Rosa Scheffler, die in Duitsland woont en zelf kralen borduurt. 

Meer informatie: www.axelscheffler.com