De pest

De kraaien kronieken

De kraaienclan van Kyp wordt getroffen door een geheimzinnige ziekte. Eén voor één vallen de dieren neer. De grond onder de Herenigingsboom ligt bezaaid met dode vogels. Diegene die nog niet ziek zijn, vluchten. Kyp is één van de weinigen die kunnen ontkomen, maar in de verwarring verliest hij zijn vriendin Kym uit het oog. Vanaf dat moment begint zijn zoektocht om haar terug te vinden. Aanvankelijk vliegt hij dag na dag alleen, maar naarmate de tijd verstrijkt, voegen zich steeds meer kraaien van verschillend pluimage bij hem. Zo ontstaat een nieuwe clan die hun eigen verhaal herschrijven door mee met Kyp op zoek te gaan naar Kym. Samen zijn ze sterker en ontdekken ze de plek waar Kym wordt vastgehouden. Een plan wordt gesmeed om haar en haar medegevangenen te bevrijden. Een filosofisch heldenverhaal waar nergens met het vingertje wordt gewezen, maar waar de beschrijvingen zo realistisch en beklijvend zijn dat je jezelf haast een kraai waant terwijl je leest. De auteur legt op zo’n danige manier de structuren bloot van de kraaienclan, dat hij in één beweging ook de samenleving van de mens op de korrel neemt. Ondanks het feit dat hij de kraaien met menselijke eigenschappen bedeelt, blijven het vogels die moeten zien te overleven in een door de mens gedomineerde en aangetaste natuur. Een aanklacht tegen de milieuverloedering, een pleidooi voor vrijheid en het opnemen van de individuele verantwoordelijkheid. Het bekritiseren van fundamentalistisch gedachtegoed als eng en gevaarlijk. Kortom, een verhaal dat doet nadenken. Het ik-personage is een dief, niet bepaald een held, maar door het verloop der dingen krijgt deze dief een visie. Je zou het ook een onwrikbaar geloof in het leven kunnen noemen. De verteller beroept zich vaak op de “Maakster”. Dat is een soort goddelijke voorzienigheid, die voor de gelegenheid vrouwelijk is. Een aangenaam detail! We worden op de proef gesteld in dit leven, we worden geacht hiervan te leren. Al is daar moed en geloof in jezelf voor nodig. Zo zou je dit tweede deel van de Kraaien Kronieken kunnen samenvatten. ”Het leven is gekkenwerk”, zegt de kraai. Wel, met boeken als dit valt dat nog best mee! Net als de kraaien hun eigen verhaal tot voedsel voor de ziel maken, is dit verhaal voedsel voor de ziel van de lezer. Al zal vooral de jonge lezer zich eerst door het prachtige maar minder makkelijke begin moeten worstelen.