De rivier van Muis

Wil je je peuter/kleuter rustig krijgen na een drukke dag, dan is dit het ideale voorlees-/kijkboek! Toegegeven, op het eerste zicht ziet het er eerder klassiek en misschien zelfs wat “oubollig” uit, maar het kon me absoluut bekoren.  Het gaf me een rustgevend gevoel om met Muis mee te varen.

Eenvoudiger kan een verhaal niet zijn: Muis vaart met een bootje van het bos naar de zee en beschrijft wat hij onderweg allemaal tegenkomt. De lezer / kijker volgt de hele reis mee. De zeer gedetailleerde illustraties nemen de volledige dubbele pagina’s in beslag. Hier en daar zijn er flapjes zodat je binnen kan gluren in huisjes en hutjes. Sommige pagina’s worden ook gewoon vergroot door de flappen open te doen. Het geheel ziet er heel ambachtelijk uit, het kan niet anders dan dat er uren handwerk in gekropen zijn.

Voorin het boek krijg je al een overzicht van de vaarroute. Als je wil, kan je dit plannetje er tijdens het lezen bijnemen. Achteraan staat dan weer wat informatie over enkele dieren en planten die Muis onderweg tegenkomt.  Ook wat Muis meenam op zijn reis kan je daar terugvinden.

Veel minder dan de illustraties, kon de tekst me bekoren. Die staat op rijm en lijkt me zelfs overbodig. Stukjes als: “’s Middags kom ik bij een stad. Hier wil ik eten halen. De wachter helpt me door de sluis: Hij laat het water dalen”, kunnen nog door de beugel. Maar “Ik roei onder een brug door, kom langs de laatste bomen. Ik vaar een andere wereld in. Wat zal er nu gaan komen?” lijkt me wat bij de haren gesleurd. Misschien vonden de makers dat zelf ook, want enkel Alice Melvin staat vermeld op de kaft, binnenin het boek staat dat William Snow voor de tekst zorgde.

Ondanks dat minpuntje absoluut een mooi en nostalgisch kijkboek.