Wal vertelt zijn levensverhaal. Als hoogbegaafde jongen merkt zelfs de kleuterjuf al dat hij anders is. Daarbovenop heeft Wal ook een aandachtsstoornis, wat het leven voor hem niet gemakkelijker maakt. Gelukkig heeft Walt heel warme ouders, die de sfeer in dit boek ook steeds positief houden. Op school gaat het veel moeilijker voor Wal. Hij wordt gepest en de pestkoppen bedreigen hem wanneer hij overweegt om hulp te aanaarden. Hierdoor slaat hij ook de no-blame aanpak van de zorgleerkracht af. Maar dan ontmoet hij Aïsha. Zij was het onzichtbare meisje van de klas tot ze besloot om voor Walt op te komen. Er groeit iets moois tussen hen, wat de lezer tot op zijn botten zal verwarmen.

Doordat het verhaal in de ik-persoon verteld wordt, komt het zeer realistisch over en voel je veel begrip voor het hoofdpersonage. De jeugdige onbezorgdheid en naïviteit maken het boek ook echt geloofwaardig. De toon is sterk relativerend en vaak ook echt humoristisch. Wal plaatst zichzelf niet in een slachtofferrol waardoor zijn eigen sterkte goed tot uiting kan komen.

Het verhaal is vlot geschreven en heel meeslepend. Door de problematiek en de schrijfstijl is het een aangrijpend boek doch zonder het thema extra zwaar op de hand te maken. Het verhaal loopt echter voorspelbaar en ook het gelukkige einde zie je al van mijlenver aankomen.