Noor en Marthe zijn twee zusjes. Noor, de oudste, mag naar de balletschool. Ze heeft mooie schoentjes gekregen, die Marthe ook wel zou willen. Marthe wenst dat Noor haar been breekt, zodat zij de schoentjes aan mag. Maar dan verongelukt Noor. De moeder, de vader, Marthe en ook tante Stien, iedereen verwerkt op zijn manier het grote verdriet. Mooi, eenvoudig geschreven en ontroerend boek over verlies en verdriet. De emoties van de verschillende personages worden zeer duidelijk en met een eerlijke kijk naar voor gebracht. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Marthe, wat het extra aangrijpend maakt. De lezer wordt op zo’n manier in het verhaal betrokken dat je, net als bij een film, met tranen in de ogen verder leest. Het taalgebruik is zeker aangepast aan jongere lezers, het verhaal is bedoeld voor acht-plus. Een moeilijk onderwerp voor kinderen begrijpbaar en toegankelijk maken, is een hele opgave. Daar is de schrijfster zeker wel in geslaagd. Kinderen die op die leeftijd met een overlijden te maken krijgen vinden in dit boek vermoedelijk wel steun en antwoorden op de vele moeilijke vragen bij zo’n gebeurtenis. De illustraties zijn sober, eenvoudig maar toch vol emoties. Ook al zijn het maar enkele lijnen in zwart-wit, toch vertellen ze heel veel.Ook de kaft van het boek is zeer aantrekkelijk. Over de gehele lijn een sterk boek.