Lana, een meisje van elf, verhuist met haar ouders van de stad naar het platteland. Ze mist enorm haar vriendin Jorien, de stad en haar opa, met wie ze een goeie band had. Met al haar kleine probleempjes ging Lana altijd bij haar opa ten rade. Maar opa is gestorven en Lana heeft het er moeilijk mee. Ze ligt met zichzelf en haar ouders in de knoop. Het nieuwe huis is vervallen en luguber. Wanneer ze in de buurt op verkenning gaat, komt ze een groepje kinderen uit het dorp tegen, die haar uitdagen en haar kat meenemen. Wanneer ze bovendien vreemde telefoontjes krijgt, wordt ze echt bang. Ze is ervan overtuigd dat er zich afschuwelijke dingen in het huis hebben afgespeeld ... Dit boek leest enorm vlot. Het is een spannend verhaal over een echte puber die in opstand komt tegen haar ouders. Doordat het verhaal in de ik-persoon is geschreven, raak je als lezer erg bertrokken. De spanning is te snijden, maar deze wordt mooi afgewisseld met een dosis humor van de opgroeiende tiener. De personages worden heel herkenbaar beschreven; vooral de relatie moeder-dochter komt goed uit de verf. De kaft maakt je nieuwsgierig naar de inhoud van het boek. Een heel leuk boek om te lezen!