Als je dit mooi verzorgde stevige, wel vrij zwaar, boek vastneemt, wordt je fantasie al geprikkeld. Naast de in zilver sierlijk geschreven titel, zorgt ook de illustratie hiervoor. Deze beslaat de hele voor- en achterzijde. Twee zwarte figuurtjes bekijken vanuit een boom een nachtelijk landschap met serres.

Als je de harde kaft openslaat krijg je een mooi motiefje te zien. Een groene achtergrond met witte krullen. Dit patroon komt in het begin van elk van de drie delen van het boek terug. Daar wordt het aangevuld met een collage van tekeningen en foto’s van fauna en flora. Zeer mooi en het past perfect in de sfeer van het verhaal.

Dat verhaal gaat over een meisje, Reya, dat al haar hele leven in de serres woont. Samen met Mendel, de verzorger en bewaarder van alles wat in de serres leeft en woont. Hoe Reya daar terecht is gekomen weet ze niet. Wat ze wel weet is dat Mendel een heel belangrijke taak heeft. Die taak begrijpt ze niet helemaal. Maar als ze tijdens een klusje dat Mendel haar gegeven heeft een fout maakt, beseft ze wel dat deze kleine fout wel eens grote gevolgen kan hebben.

Je leest dit verhaal, een heus sprookje, als een trein. De verwachtingen die ik had bij het vastnemen van dit boek zijn tot hun recht gekomen. Een kunstwerk, gecreëerd door een knappe samenwerking van auteur en illustrator. Door zijn vormgeving is het zwaar en vrij dik. Dat zou een niet geoefende lezer misschien kunnen afschrikken. Probeer hier toch door te kijken. Tussendoor krijg je immers regelmatig mooie illustraties die het verhaal verrijken en je helpen het te begrijpen.

Het verrast me dan ook niet dat de officiële voorstelling van het boek in de plantentuin van Meise heeft plaatsgevonden. Tot 30 juni 2020 kan je in het Hanenbos in Dworp terecht voor een expo rond dit verhaal. Voor mij een uitstap die ik zeker zal inplannen. Hopelijk is mijn verwondering daar net zo groot als bij het lezen van dit mooie verhaal.