Na een ironische intro over wolven en dat we ze misschien niet zo goed kennen, maken we in dit prentenboek kennis met de Slodderwolven. Een allegaartje van chaotische, slordige, onbeleefde en erg impulsieve beesten bij elkaar. Als zij de maandelijkse volle-maanfoto weer eens verpesten, is voor de andere dieren de maat vol en willen ze niets meer met hen te maken hebben. De Slodderwolven vinden het erg om volledig uitgesloten te worden en gaan zichzelf ‘heropvoeden’. Ze observeren de andere dieren en kopiëren hun gedrag. Dit lukt hen zelfs zo goed, dat de andere dieren het maar niets vinden dat de wolven zo eigenwijs en beleefd zijn geworden. Tot het weer eens volle maan is … De kracht van dit oergrappige verhaal zit hem vooral in de ironie. Zowel in de tekst als in de illustraties. Het verhaal is goed opgebouwd met grappige wendingen en een verrassende, deugddoende afloop. De tekst is vlot en doorspekt met originele woordspelingen. Maar vooral de illustraties vallen op door hun expressieve en beweeglijke composities. Verbazend hoeveel grappige, te ontdekken details de illustrator er telkens in verwerkt heeft. Je raakt er niet snel op uitgekeken! En bij de volgende fotosessie zeggen we niet meer in koor ‘cheese’ …