Grote Beer is eigenlijk een hele lieve beer. Ondanks zijn slechte manieren (hij boert, slurpt, smakt en laat windjes) vind je hem meteen sympathiek. Dat komt vooral doordat hij zo eenzaam is. Hij heeft geen enkel vriendje in het grote bos. Aan de andere kant van de rivier woont de familie Konijn. Die horen dagelijks de geluiden die Grote Beer produceert en denken dat die afkomstig zijn van ‘het Beest’. Hun fantasie slaat regelmatig op hol bij het horen van het gesmak en geboer van de beer. Ze hebben er geen idee van dat het beest eigenlijk een goede loebas is.
Op een dag schuurt de beer tegen een boom aan en die breekt. Hij heeft een brug gebouwd naar de overkant, waar hij misschien wel vriendjes kan vinden. Het duurt niet lang of hij ontmoet een konijnenkind. Het klikt meteen tussen die twee en Grote Beer mag mee naar de familie Konijn. Ze spreken af dat Grote Beer de konijntjes zal beschermen tegen het  Beest. Beer is dolgelukkig: hij heeft nu eindelijk vriendjes! Af en toe maakt hij nog wel een raar geluid. Dat doet de konijntjes wel ergens aan denken, maar dan zegt Grote Beer vlug tegen Klein Konijntje dat hij dat nooit mag doen als er iemand bij is ...
Het boek is uitgegeven in groot, vierkant formaat. Dat is heel handig bij het voorlezen. De tekst leest heel vlot, maar zal toch wat inlevingsvermogen van de voorlezer vragen, met al die vreemde geluiden ...
Inhoudelijk zit het goed ineen: humor, opgebouwde spanning en een positief einde. Het lettertype is groot, wisselt soms van grootte en verandert ook van uitzicht als er geluiden worden uitgedrukt. De illustraties zijn grappig, sfeervol, expressief en beslaan meestal de volledige pagina.
Een leuk verhaal over goede manieren, geruchten en vooroordelen.