“Ooit bestond er magie. Het was heel, heel lang geleden op de Britse Eilanden - zo lang geleden dat ze nog niet wisten dat ze de Britse Eilanden waren - toen er nog magie huisde in de donkere bossen.” Met deze zinnen begint het spannende eerste deel van een nieuwe reeks van de hand van Cressida Cowell. We kennen haar van de populaire 'Hoe tem je een draak-serie'. Ook deze serie lijkt veelbelovend te worden!

Het verhaal heeft twee hoofdpersonages: Xar en Wens. Een jongen en een meisje. Elk komen ze van een andere stam. Er leefden in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt slechts twee stammen op de Britse Eilanden: de tovenaars (waartoe Xar behoorde) en de krijgers (waartoe Wens behoorde). Vroeger leefden er ook nog heksen maar die waren al lange uitgeroeid. De tovenaars leefden al op de Britse Eilanden voor de Krijgers er kwamen wonen en ijzer meebrachten. Beide kampen haatten elkaar hartstochtelijk. De tovenaars die magie bezaten, konden niet tegen ijzer. De Krijgers die niet over magie beschikten, bestreden magie en bijgevolg dus de tovenaars.

Onze hoofdpersonages zijn beiden buitenbeentjes binnen hun stam. Xar - koningszoon van de tovenaars - is dertien en heeft nog steeds geen magie. Die had hij normaal gezien moeten krijgen rond zijn twaalfde. Wens - dochter van de krijgerskoningin - die magie hoort te haten, heeft een verboden magisch voorwerp dat ze koste wat het kost verborgen houdt. Zoals je kan vermoeden kruisen Xar en Wens hun paden en nog wel op een plek die voor hen verboden terrein is: het Foute Woud. Om de schade te herstellen die ze hebben aangericht, moeten ze samenwerken. Kan dat wel, een tovenaar en een krijger die samenwerken? En zijn de heksen echt allemaal dood? Dat Cressida Cowell verhalen kan vertellen, is oud nieuws. Ook in dit verhaal zijn alle personages goed uitgewerkt (niet alleen de hoofdpersonages). Zowel Xar als Wens heeft een entourage die bij hen blijft tijdens hun avonturen. Ik denk dan aan het elfje Knijpsju en raaf Calibrand bij Xar en assistent-lijfwacht Priem bij Wens. Al behoorlijk snel loert er een dreiging om de hoek in het verhaal. Naarmate het verhaal verder gaat, komt die dreiging steeds dichterbij. Iedereen behalve Xar en Wens lijkt dit door te hebben. Het is duidelijk dat zowel Xar als Wens niet de kinderen zijn waarop hun ouders gehoopt hadden. De lat der verwachtingen lijkt voor hen allebei te hoog te liggen. Het verhaal is spannend, verrassend en doorspekt met humor. Daardoor leest het zeer vlot en blijf je als lezer voortdurend geprikkeld.

Het verhaal wordt verteld door een anonieme verteller. Sterker nog: de verteller geeft duidelijk aan dat hij anoniem wenst te blijven. Komen we ooit nog te weten wie die verteller eigenlijk is? De illustraties in grijstinten zijn ook van Cowell. De tekenstijl is vluchtig, alsof het schetsen zijn. De grootte van de illustraties varieert van klein tot paginagroot. Een echte aanrader voor wie van het genre houdt!