Ik herkende onmiddellijk de stijl van Linde Faas in de kaftillustratie.  Ze illustreerde o.a. ook Homme en het noodgeval en de boeken van kapitein Kwaadbaard. Van die verhalen was ik al fan, dus van De trollen van Leif verwachtte ik veel. In dit verhaal word je meegezogen in de wereld van de Vikingen. Je proeft en voelt de Noorse sfeer terwijl je het boek leest. 

De ouders van Ravna en Leif gaan samen met een hoop andere volwassen op plundertocht. Ouderen en kinderen blijven thuis. Ravna is 8 en krijgt de leiding over het dorp. In tegenstelling tot zijn jongere zus is Leif een heel stuk minder ondernemend. Zijn grootste wens is om, net zoals zijn grootvader die overleden is, skald te worden. Alles wat Leif doet, mondt uit in een fiasco. Het dorp lacht hem daarbovenop uit omdat hij in trollen gelooft. Elk hoofdstuk eindigt met een negatieve zin over Leif (vb. Leif de flapdrol, Leif de onzekere, Leif de mislukkeling …).

Dat die situatie niet kan blijven duren, voel je na een paar hoofdstukken wel aankomen. Wanneer het dorp dreigt aangevallen te worden, wordt het tijd voor eerherstel van Leif en de trollen, die wel degelijk blijken te bestaan. Leifs rol wordt beetje bij beetje groter. De eindzinnen veranderen geleidelijk in positieve uitdrukkingen (vb. Leif de zelfverzekerde, Leif de heldhaftige en tot slot: Leif de skald).

De verhaallijn is makkelijk te volgen en eenvoudig geschreven in een rijke, beschrijvende taal. Ook al is het verhaal fictie, toch lijkt het soms dat alles echt gebeurt en dat je zelfs één van hen bent. Dat verdient een pluim op de hoed van Koolwijk.

De onderliggende boodschap, dat iedereen een eigen talent heeft, wordt mooi doorheen het verhaal geweven zonder dat het er te dik op ligt. Het einde was eerder voorspelbaar, maar toch was ik er blij mee. Ik betrapte me erop dat ik Leif meer en meer begon aan te moedigen. Zijn gestuntel kon toch niet blijven duren? De goede bedoelingen waren er overduidelijk maar zijn omgeving leek die niet te herkennen. Gelukkig gingen de ogen van zijn kleine zus net op tijd open. De zero wordt hero en dat maken zus Ravna, het dorp, maar natuurlijk ook de lezers vanop de eerste rij mee. Rollen kunnen dus wel degelijk omgedraaid worden.

Het boek is niet te dik (133 bladzijden) en tekst en illustraties vullen elkaar mooi aan.

De trollen van Leif hebben mijn verwachtingen helemaal ingelost. Tekst en illustraties verdienen alle lof. Een aanrader om zelf te lezen vanaf een jaar of 8, maar voorlezen is minstens even leuk en dat kan al vroeger.