Op een dag doet Sinterklaas twee verschrikkelijke ontdekkingen : 1/ hij is zijn ring kwijt waarmee hij leugens van waarheid kan scheiden én 2/ er bestaat een eiland waar kinderen wonen bij wie hij nog nooit op bezoek is geweest. Op dat eiland woont een ongelukkig prinsesje: ze heeft alles wat haar hartje maar zou kunnen begeren, en toch denken de raadsheren dat enkel het allermooiste speelgoed haar kan opvrolijken. Ze dreigen ermee de speelgoedmaker van het eiland in de gevangenis te gooien, als hij niets kan vinden. Ten einde raad roept die de hulp van Sinterklaas in. De Sint vraagt zijn Pieten om het mooiste speelgoed te maken wat er maar zou kunnen bestaan. Papperdipas, het nieuwste en kleinste knechtje van de Sint wil hem dolgraag helpen. Maar zal hij erin slagen én het speelgoed te maken én de ring te vinden ? Kristien Dieltiens vertelt in korte, humoristische hoofdstukjes over de avonturen van de jongste Zwarte Piet: Papperdipas. Zijn warme karakter en zijn ontwapenende persoonlijkheid zorgen voor heel wat uurtjes (voor)leesplezier. De verhaaltjes passen helemaal binnen de sinterklaastraditie. De schrijfster weet de kinderen helemaal mee te slepen in dit tegelijkertijd voorspelbare en toch wel spannende boek. En dat is toch wel een grote verdienste want de meeste sinterklaasboeken raken niet verder dan wat clichés. Ik ben niet zo’n fan van Erika Cotteleer, maar haar eigenzinnige illustraties creëren toch een warme sfeer. Voorlezen kan vanaf vijf jaar, zelf lezen vanaf acht.