‘De vier prairiejaren’ is het negende deel van de reeks ‘Het kleine huis’. Deze reeks is gebaseerd op de jeugdherinneringen van de auteur. In haar verhalen neemt ze de lezer mee naar het harde pioniersbestaan in Noord-Amerika gedurende de tweede helft van de 19e eeuw. Doorheen de vorige delen beschreef ze hoe Laura opgroeide van kleuter tot onderwijzeres. In dit boek is Laura getrouwd met Almanzo en geven ze zichzelf drie jaar om een eigen bedrijf op te bouwen. Ondanks het harde bestaan waarin ze vaak zijn overgeleverd aan de grillen van de natuur, besluiten ze wanneer het vierde jaar aanbreekt en ze inmiddels een dochtertje kregen, toch door te zetten. Ze houden immers te veel van het land en van hun vrijheid. Eerdere delen werden gekenmerkt door de familiale, warme, gelovige sfeer. Ook nu blijft die sfeer merkbaar aanwezig maar daarnaast is er ook ruimte voor de gedachten van Laura, die zich langzaam ontplooit tot een zelfstandige vrouw. Het origineel van dit boek werd ontdekt in Laura’s nalatenschap. Ze had haar notities verzameld in drie oranje schoolschriften. Eerdere boeken schreef ze aan de hand van dit soort notities. Dit laatste ontwerp heeft ze echter nooit uitgewerkt voor een boekuitgave. Doordat het letterlijk is aangehouden merk je een verschil in de verteltrant. ‘De vier prairiejaren’ is meer dan een nostalgisch vervolg in een serie die bij de meeste lezers wellicht ook bekend is als de televisieserie ‘The little house on the prairie’. Het biedt liefhebbers van dit genre een blik op het leven van anderen in een ander continent, een andere tijd en andere realiteit.