Egel voelt zich eenzaam. Het gaat haar niet af, ze is zelfs ronduit triest. Tot iemand haar plots op een goed idee brengt: ze moet op zoek naar de vriendschat! Ze staat op vertrekken met haar zeilboot, wanneer bever dat idee ook wel ziet zitten, en vraagt om mee te gaan. Natuurlijk, ja! Wanneer ze een kudde herten tegenkomen, blijken zij ook een vriend te kunnen gebruiken. Of zij mee mogen? Ja, ja, ja! Ook zij reizen mee. De boot raakt snel volgeladen, en ze reizen naar het noorden, zuiden, oosten. Iedere keer wanneer de egel iemand vraagt of die de vriendschat gezien heeft, krijgt ze een teleurstellende nee te horen. Maar elke keer pikken ze iemand extra op. Totdat de boot plots een olifant tegenkomt. Weet die de weg?

Het einde is om bij te gniffelen: de reis van Egel lijkt maar op één conclusie uit te draaien, maar het einde verrast je ongetwijfeld. De vrolijke bende ziet er warm en jolig uit, samen op de boot. Je krijgt er zin van om met hen de boot in te klauteren! De kleuren en teksten sluiten naadloos aan bij het vriendschapsgevoel. De herhaling werkt aanstekelijk, en de klankverwarring 'vriendschat-vriendschap' is hilarisch (ik ben wel benieuwd hoe het verhaal in het Engels is; daar was de spraakverwarring friendship - Friend Ship; de Nederlandstalige oplossing is alvast prima gelukt: pluim voor de vertaler). De zonnige trip heeft iets filmisch, en hoewel de figuren versimpeld zijn getekend, zijn ze herkenbaar, tonen ze duidelijke gelaatsuitdrukkingen, en zijn ze kortweg vertederend.

Verwacht geen absurde humor of diepzinnige boodschappen, maar geniet van dit pareltje samen: warme vriendschappen in prentenboekformaat.