Naar verluidt werd in Australië 'Fifty shades of grey' (eindelijk!) van de nummer 1 in de bestsellerlijsten geschopt door het duo Griffiths en Denton. Niet zomaar een duo, want net zoals de boomhut waarin ze wonen, zijn ze om ter gekst. Dit boek is een soort boek in een boek dat begint wanneer beide vrienden plots beseffen dat ze tegen de dag erna een boek moeten inleveren. Dus wordt er maar op los geschreven en gefantaseerd, het gekste eerst. Terry verandert de kat (van de buurvrouw) in een kanarie en doopt ze prompt katnarie. De buurvrouw is niet zo blij, maar die katnarie zal later nog handig blijken. En dan zijn er nog een limonadefontein, een doorzichtig zwembad en mensetende haaien. Die boomhut beantwoordt vast aan de fantasie van menig kind.
Een boek als dit doet erg denken aan de reeks rond 'Het leven van een Loser' en 'Coolman en ik'. Het zwerft ergens tussen strip en roman, wat maakt dat het lezen bijzonder vlot gaat. Maar die verdienste komt ook toe aan de schrijfstijl en de knotsgekke onderwerpen. Een leuk boek in een geweldig goede vertaling van Edward van de Vendel, die erin slaagde om de stroefheid die veel van dit soort vertalingen hebben, weg te werken. Bij het schrijven van deze recensie is het boek aan zijn vierde herdruk toe.