Dit verhaal speelt zich af in de tijd toen de Kalief van Bagdad nog regeerde over heel Arabië. De markt van Bagdad is het huis van de ouderloze jongen Sadim. Het is een mooi, beminnelijk jongetje. Hij maakt zich nuttig door de kooplui te helpen en zo komt hij aan voedsel. Het gaat de laatste tijd niet goed met het land. De rijke schat waaruit de kaliefs altijd putten om de armsten te helpen, is verdwenen en met de schat ook de verhalenvertellers die de mensen opbeurden. Sadim ontdekt dat een koopman een oude spiegel heeft, die hij nog nooit aan iemand aangeboden heeft. Op zekere dag verkoopt de handelaar de spiegel aan de vrouw van de Kalief. Die prinses heeft ook Sadim opgemerkt en neemt hem als page naar het paleis. Vanaf dat moment wordt Sadims leven een feest. De jongen blijkt over speciale gaven te beschikken en de spiegel, die een toverspiegel is, openbaart alleen aan Sadim dingen over het verleden, als hij hem oppoetst in linkse richting, en de toekomst als hij naar rechts veegt. Zo ontmaskert Sadim de dief die de schat van de Kalief roofde. Het is de grootvizier. De schat wordt teruggevonden en de welvaart keert weer over het land. Alleen de verhalenvertellers blijven weg. Sadim heeft leren lezen en schrijven. Hij is ondertussen een jongeman geworden die steeds meer verantwoordelijke taken krijgt. Op een dag zegt de spiegel hem dat hij de woestijn moet intrekken. Hij vertrekt alleen met twee witte kamelen, een wervelwind wijst hem de weg. In een verre uithoek vindt hij de oude Ibrahim. Hij weet van de spiegel en hij heeft ervoor gezorgd dat de sprookjes blijven voortleven. Hij heeft ze gebeiteld in talloze stenen die rondom hem liggen. Die verhalen wil hij doorgeven aan een jonge verteller en dat is Sadim. Sadim leert de verhalen uit het hoofd en noteert ze en dan zendt Ibrahim hem weg om de verhalen te gaan vertellen op markten, in dorpjes en in steden. "Want verhalen willen verteld worden. Ze zijn voedsel voor de ziel. En als hij heel oud was, zou hij nog steeds verhalen vertellen en dan zouden de mensen voor hem zorgen, want in die tijd was een verhalenverteller een belangrijk persoon in Arabië." (p. 52) Het is een heel mooi verhaal met dubbele bodems. De taal is soms wat stroef, bijv. op p.6: "Hij zag overal mogelijkheden tot kleine diensten." Het zou vlotter klinken als 'mogelijkheden om zich nuttig te maken.' De illustraties zijn matig en de krulletjes die Arabisch letters suggereren, zijn nep-Arabisch. Misschien had de uitgever zich de moeite kunnen getroosten om een Arabisch sprekende om advies te vragen. Het verhaal is het zeker waard.